"ito na ba ang tahanan kong lupain?
ng lungkot at luha
walang silong kapag
bumubuhos ang ulan
hanggang tingala na lang ba?
ang pag-asa"
-Veena Ramirez
Lagi kong naririnig ang awit na to sa isang programa sa telebisyon and it never failed to break my heart sa tuwing maririniig ang mga linyang ito.Ang areglo ng kanta ang tinig ng mangaawit at ang tipa ng gitara sa bawat nota'y tila nilalamas ang aking emosyon, nakakapanginig-balahibo at the same time nakakaiyak ang boses ni Veena. Marahil hindi tama ang ang lyrics na naisulat ko patawad.